Barok XX wieku

Anna Cymer dla NN6T

Dużo się mówi ostatnio o architekturze lat 90. Wśród budowanych wtedy biurowców o refleksyjnych szybach czy wyposażonych w detal postmodernistycznych osiedli mieszkaniowych, obok budowli wzbudzających zaciekawienie nietypowymi, kolorowymi, nierzadko kiczowatymi formami, w dorobku tej epoki znajdują się także obiekty mniej typowe, unikalne, zaskakujące, jak kościół pw. Zmartwychwstania Pańskiego w Białymstoku. Wzniesiony w latach 1991–1996 według projektu Michała Bałasza, bywa opacznie datowany: widoczna z daleka, posadowiona na pagórku świątynia do złudzenia przypomina bryłę barokową. I taki był zamiar architekta: budynek jest właściwie kopią późnobarokowego kościoła bazylianów pw. św. Piotra i Pawła w Berezweczu w Białorusi, który zbudowany w połowie XVIII wieku, po wielu perturbacjach i zmianach funkcji (w czasie II wojny światowej był więzieniem) w 1970 roku ostatecznie został rozebrany. Dwie dekady później zyskał swoje nowe wcielenie w rozbudowującej się wtedy peryferyjnej dzielnicy mieszkaniowej Białegostoku. Potężna, dwuwieżowa budowla ma poprzedzoną szerokimi schodami, bogato zdobioną fasadę, której rozfalowany kształt podkreśla dodatkowo kontrastowe zestawienie bieli tynku i ciemnych kolorów gzymsów i kapiteli. Sięganie po formy historyzujące nie było w latach 90. niczym niezwykłym, tu jednak zyskały one bardzo dosłowną materializację.

kościół pw. Zmartwychwstania Pańskiego w Białymstoku, fot. wikimedia

kościół pw. Zmartwychwstania Pańskiego w Białymstoku, fot. Anna Cymer