Postbalcerowiczyzna
31.03-14.05.2023
Warszawa
Wspólna wystawa prac trojga artystów – Adama Nehringa, Katarzyny Wyszkowskiej i Adama Kozickiego – to prezentacja z kluczem. W tekście towarzyszącym wystawie autorstwa Aleksego Wojtowicza czytamy: Adama Nehringa, Katarzynę Wyszkowską i Adama Kozickiego sporo łączy – dorastali w latach 90., mieszkają w dużych miastach i zajmują się sztuką. Nietrudno ochrzcić ich „młodymi, wykształconymi, z wielkich ośrodków” – relatywnie uprzywilejowanych, z jakimiś perspektywami na przyszłość i z garstką kruchych kapitałów wydeptanych na przestrzeni kilku ostatnich lat. Manifestu ani pokoleniowej powieści nie ma, ale to, co widać na wystawie da się określić postbalcerowiczyzną.
To taki sposób widzenia świata, w którym transformacja systemu i podmiotu przetrąciła zbyt wiele kręgosłupów, aby traktować je jako inwestycję, która się zwróci z nawiązką. To rzeczywistość, której produktami ubocznymi są brokatowe golemy Wyszkowskiej i symultaniczne wielo-światy Nehringa; to – tak jak u Kozickiego – odpicowany landlord pośrodku ruiny na wynajem i spływający z pekapowskiej dermy robotnik, który je śniadanie na kolację, aby zaoszczędzić nieco czasu. Wszystko to składa się na budulec dla realizmu spotęgowanego 2.0., niezbyt zainteresowanego swoimi historycznymi konotacjami. W tym wypadku nie chodzi o abstrakcję pięknoduchów, ale zwabienie rzeczywistości w pułapkę i jej transformację rękami tych, którym nie dane było czegokolwiek przekształcać.
Temporarily Embarrassed Moonwalkers
HOS Gallery
ul. Dzielna 5, Warszawa
31.03-14.05.2023