Modernizm w swoich podstawowych założeniach dążył do tworzenia infrastruktury sprzyjającej współpracy i społecznym interakcjom. Przykładem realizacji wpisującej się w te założenia jest zaprojektowana w 1947 roku przez Władysława Strzemińskiego sala neoplastyczna w Muzeum Sztuki w Łodzi. Sama w sobie stanowiąca dzieło sztuki przestrzeń, powstała z myślą o prezentowaniu kolekcji europejskiej awangardy. Céline Condorelli i Wendelien van Oldenborgh, artystki zaproszone do wystawy Praca, praca, praca (praca), korzystają z modernistycznej architektury, dizajnu, muzeów, fabryk, centrów kultury czy teatrów robotniczych, aby stawiać pytania o współczesne warunki wytwarzania kultury i wspólnoty w relacji do globalnych przemian pracy. Artystki czerpią z formatu produkcji filmowej. Tym razem również, wspólnie z twórczyniami związanymi z łódzką Szkołą Filmową, w formie filmu odniosły się do patriarchalnych tradycji edukacji filmowej i współczesnych warunków produkcji w kinematografii. Oprócz efektu pracy filmowej na wystawie zobaczymy również wcześniejsze prace obu artystek.
Posłuchaj rozmowy z Joanną Sokołowską, współkuratorką (wraz z Danielem Muzyczukiem) wystawy:
bec_zmiana · Bęc Radio: Praca do potęgi x —> Sokołowska
Muzeum Sztuki w Łodzi, ms1
ul. Więckowskiego 36, Łódź
Céline Condorelli, Host, 2019, widok instalacji, Kunsthal Aarhus (Aarhus), fot. Mikkel Kaldal, dzięki uprzejmości artystki
