Nihilista, prowokator i neoawangarda 18.09-28.11
Warszawa
Wystawy w pawilonie studia Edwarda Krasińskiego odziedziczonym po Henryku Stażewskim to zawsze okazja do konfrontacji dorobku artysty z pracami innych twórców, poszerzenia kontekstu, w jakim patrzy się na twórczość obydwu – Krasińskiego i Stażewskiego, i wpisania jej w nową, intrygująca relację z tym, co obecne w sztuce dziś. Przed nami kolejna taka szansa w związku w wystawą David Ostrowski, Tobias Spichtig.
Pierwszy to malarz, który nie unika śmiałych eksperymentów i improwizacji, szukając w błędzie i niepowodzeniu nowej wartości i piękna. Jego prace charakteryzuje bezwzględność gestu i radykalna prostota formy. Minimalistyczne w formie obrazy są refleksją nad uczuciem twórczej apatii i polemiką z ukutymi definicjami ukończonego czy udanego obrazu. Spichtig to artysta interdyscyplinarny, który prócz medium malarskiego posługuje się rzeźbą i obiektem. Tworzy instalacje site-specific, w których eksploruje temat klaustrofobii i zakleszczenia, stawiając widza w pozycji intruza. Podejmuje też wątek znaku, niejednoznacznego, bo determinowanego kulturowymi konotacjami i ulegającego redefinicjom i transformacjom.
Warszawa, Instytut Awangardy, Al. Solidarności 64/118