VR o przemijaniu
do 28.03.2025
Warszawa

Tytuł wystawy Nic nie umiera, bo niczego nie ma, a przecież, wszystko jest został zaczerpnięty z wypowiedzi Marii – bohaterki jednego z doświadczeń VR, prezentowanych na wystawie w Galerii XX1. To ciekawe odniesienie do technologii, którą coraz chętniej posługują się osoby tworzące sztukę i wizualne narracje. Pokazywane na wystawie utwory mają ambicję nie tylko wciągać widzów, co nie jest trudne w świecie wirtualnym, ale też zafundować nam doświadczenie na poziomie emocjonalnym. Twórcy poruszają niełatwe wątki, takie jak przemijanie, zdrowie psychiczne czy śmierć, jednocześnie proponując bezpieczne, wirtualne warunki do mierzenia się z nimi.

„Miasto pogrążone w pandemicznej pustce wypełnia się cyfrowym życiem, podczas gdy jego mieszkańcy kultywują pamięć o tym, co utracone. Mitologiczna podróż przez zaświaty przekształca się w medytację nad własną śmiertelnością, a intymne spotkanie z chorobą staje się pytaniem o granice empatii i możliwość prawdziwego zrozumienia cudzego doświadczenia” – pisze kuratorka Anna Szylar. W Galerii XX1 swoje utwory VR pokazują: Krzysztof Grudziński, Tadeusz Chudy, Maciej Czuchryta i Marta Wieczorek oraz Michał Stankiewicz. Powstały one w ramach działalności Laboratorium Narracji Wizualnych przy Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi.

21.02–28.03.2025
Nic nie umiera, bo niczego nie ma, a przecież wszystko jest
Galeria XX1, Warszawa, al. Jana Pawła II 36
www.galeriaxx1.pl

Maciej Czuchryt i Marta Wieczorek, Simple Songs about death