Hołd dla stoczni
1.03–18.04.2025
Gdańsk

Iwona Zając jest już gdańską ikoną, jak stoczniowe żurawie. Jej murale, które często powstają we współpracy z lokalnymi społecznościami, znaczą ważne miejsca na mapie miasta. Instalacja I muszę oraz wideo Pożegnanie, które zobaczymy na wystawie w NOMUS-ie, są artystycznym hołdem złożonym pracownikom Stoczni Gdańskiej i jej historii. Obie prace odwołują się do nieistniejącego już muralu Stocznia (2004–2012), który przez lata zdobił mury otaczające stocznię, stając się symbolem opowieści o życiu, pracy, marzeniach i niespełnionych planach współtworzących ją ludzi. Jeden z bohaterów muralu, Władysław Skoworodko, przyznaje: „Związałem się z tą pracą i muszę tu być do końca, choć zdrowie nie dopisuje i nieraz mam dość”. Wideo Pożegnanie dokumentuje proces zamalowywania muralu przed zburzeniem muru w 2013 roku.

Wystawa Iwony Zając pokazywana jest w ramach cyklu Sala Kolekcji, polegającym na naprzemiennym udostępnianiu publiczności wybranych dzieł z kolekcji Gdańskiej Galerii Fotografii (GGF) i NOMUS – Nowego Muzeum Sztuki, dwóch działów Oddziału Sztuki Nowoczesnej Muzeum Narodowego w Gdańsku.

1.03–18.04.2025
Sala Kolekcji. Iwona Zając
NOMUS – Nowe Muzeum Sztuki, Gdańsk, ul. Jaracza 14
www.nomus.gda.pl

Iwona Zając, kadr z filmu Pożegnanie

Iwona Zając, kadr z filmu Pożegnanie