menu

Wystarczająco komfortowo
do 16.01.2024
Warszawa

Franciszek Buchner, Przedmioty własne artystów, w pracowni Katarzyny Przezwańskiej

W sytuacji kryzysowej uruchomienie kreatywności jest jedną z umiejętności kluczowych. Zasoby wyobraźni jakimi dysponują środowiska kreatywne mają potencjał rozwiązywania „twardych” problemów z różnych dziedzin, a na pewno inspirowania do zmiany sposobu myślenia, wyjścia z kolein przyzwyczajeń. Wyobraźnia jest zasobem, bez którego miasta ani społeczności nie mogą się rozwijać. Sztuka współczesna jest obszarem poszukiwania innowacji. Jest inkluzywnym obszarem poszerzającym udział we wspólnym działaniu na rzecz mądrzejszej przyszłości. Daje język, daje narzędzia, umożliwia zaangażowanie, wyczula na wspólnotę. Pozwala na sprawniejsze formułowanie nowatorskich modeli działania, bo uruchamia wyobraźnię i krytyczne myślenie.

Komfort nie musi być grą o sumie zerowej, w której ktoś musi mieć gorzej, żeby inni mieli lepiej, a tych, którym jest gorzej jest więcej niż tych, którym jest lepiej. Jak można przechwycić to równanie? Jak odzwyczaić się od toksycznego pożądania nieustannego dobrostanu?

Na naszej wystawie KOMFORT, KTÓRY NICZEGO NIE ZABIERA proponujemy kilka ćwiczeń z wyobraźni dotyczącej komfortu i dyskomfortu zaproponowanych przez osoby twórczo działające w różnych dyscyplinach: sztukach wizualnych, dizajnie, architekturze.

Wystawa w Goethe Institut, ul. Chmielna 13A, czynna do 16.01.2024, wstęp wolny
pon.-sob. 9:00-18:00, nd. zamknięte, 21-31.12.2023 nieczynne

Kuratorka: Bogna Świątkowska, Fundacja Bęc Zmiana
Zespół: Filip Bardyan, Agata Cieślak, Sisi Cecylia, Agnieszka Kowalska, Mateusz Kowalczyk, Konstanty Krzemień, Tomasz Wawer
Identyfikacja wizualna: Marcel Kaczmarek

FRANCISZEK BUCHNER. Przedmioty własne artystów i artystek

Motyka na Słońce Oskara Dawickiego, w ramach projektu Franciszka Buchnera Przedmioty własne artystów

Cykl zdjęć, który dokumentuje narzędzia używane przez polskich artystów i artystki w ich pracowniach. Nie znajdziecie wśród nich specjalistycznych produktów czy przyborów z katalogów drogich firm. Większość z nich to przedmioty codziennego użytku, wykonane lub przekształcone własnoręcznie, domowymi sposobami, lub poprzez umowną zmianę przeznaczenia. Są to jednocześnie narzędzia, bez których praca twórcza tych osób byłaby o wiele trudniejsza lub całkiem niewykonalna.

Przedmioty fotografowane były w ich naturalnym środowisku, podczas spotkań w pracowniach artystycznych. Bez tej okazji do rozmowy, rozszyfrowanie funkcji wielu z nich byłoby zwyczajnie niemożliwe. Bo choć są to narzędzia niezbędne w procesie kreacji lub determinujące efekt końcowy dzieł sztuki, to ich wyjątkowość kryje się w indywidualnym podejściu artystów i artystek do metod pracy twórczej oraz wynikających z nich potrzeb technicznych.

W ramach projektu zapoczątkowanego w 2015 r. udało się stworzyć w sumie katalog 40 tego rodzaju wyjątkowych przedmiotów należących do twórców i twórczyń z różnych pokoleń, reprezentujących różne media i style pracy. Na wystawie znajdziecie wybór z obu tych serii.

Franciszek Buchner (ur. 1985) – fotograf, absolwent Katedry Fotografii na Wydziale Komunikacji Multimedialnej Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Jego prace pokazywane były m.in. w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (wystawa zbiorowa Gdyby dwa morza miały się spotkać, 2015), warszawskiej Fundacji Nowej Kultury Bęc Zmiana (wystawy indywidualne Przedmioty własne artystów, 2015 oraz Architektura XXI wieku. Warszawa, 2011), galerii Raster w Warszawie (wystawa zbiorowa Salon Nowej Fotografii 2016) oraz na 10. Przeglądzie Sztuki SURVIVAL we Wrocławiu (2012). W latach 2010-2014 współpracował z Galerią Czułość, gdzie prezentował wystawę indywidualną Ptaki, ryby, szczury (2014). Na co dzień mieszka i pracuje w Warszawie, a zawodowo zajmuje się fotografią produktową i sesjami wizerunkowymi dla branży kreatywnej oraz dokumentacją wystaw i reprodukcjami dzieł sztuki.

MIASTONATURA. Nowy komfort miejski (bez Wisłostrady)

Miastonatura i Małgorzata Dembowska, MIASTO I OGRÓD I RZEKA

Dzisiejsza Warszawa musi zdecydowanie zmienić kurs w obliczu kryzysu klimatycznego. Dorastaliśmy w coraz większej wygodzie, poczuciu bezpieczeństwa, swobodnie korzystając z zasobów. Obecnie powinniśmy zadać sobie pytanie z czego gotowi jesteśmy zrezygnować, jak chcemy i potrafimy żyć, co rzeczywiście jest ważne dla kształtowania lepszej przyszłości. Jak w tym dynamicznie zmiennym kontekście możemy przekształcać miasto rozdarte szeregiem konfliktów, gwałtownych przemian i wykorzystać jego naturalny potencjał?

Projekt Miastonatury proponuje radykalną synergię miasta i natury nad Wisłą w miejscu ruchliwej arterii biegnącej wzdłuż lewego brzegu rzeki. Analizuje dyskomfort towarzyszący procesowi adaptacji do nowej rzeczywistości, w której ruch samochodowy jest nie tylko poddawany krytycznej dyskusji, ale realnie ustępuje innym wyobrażeniom o dobrze zorganizowanym miejscu do życia, o nowych miejskich potrzebach.

Fundacja Miastonatura – utworzona w 2022 roku przez pracownię architektoniczną WXCA, działającą w przestrzeni miejskiej od kilkunastu lat. Bezpośrednim powodem założenia fundacji była potrzeba współtworzenia projektów społecznych, oddolnych i niekomercyjnych z zakresu urbanistyki, architektury, wystawiennictwa oraz zrównoważonego rozwoju. Dotychczasowa działalność społeczna architektów z WXCA polegała na współpracy z organizacjami społecznymi, takimi jak SARP i Fundacja Po Drugie, na zlecenie której powstał projekt domu dla usamodzielniających się matek na warszawskim Ursynowie.
Skład zespołu: Katarzyna Billik, Małgorzata Bonowicz, Michał Czerwiński, Małgorzata Dembowska, Anna Dobek-Lenczewska, Anna Majewska-Karolak, Jakub Matela, Krzysztof Moskała , Szczepan Wroński. Konsultacje w zakresie komunikacji: Jan Jakiel.

ZOFIA SOSZYŃSKA. Paradoks komfortu / Anty-szczelina

Zofia Soszyńska, Paradoks komfortu

Obiekt na granicy rzeźby i mebla Paradoks komfortu powstał w nurcie dizajnu krytycznego. Jego celem jest poruszenie dyskursu, wywołanie emocji. Projekt silnie nawiązujący do kanonu krzesła jadalnianego z daleka zdaje się być zwyczajny, jednak rysunkowy detal w postaci nierównoległych do podłoża, minimalistycznych elementów zadziwia, przyciąga uwagę, by zachęcić do interakcji z odbiorcą. W kontakcie z człowiekiem krzesło wytrąca z równowagi psychicznej (poprzez dysonans poznawczy) i z równowagi fizycznej (dzięki wpływowi na haptyczność poszerzoną). Swoją formą tworzy okazję do wystawienia się na niegroźne wrażenia dyskomfortu i oswojenie się z nim.

Anty-szczelina. Nie obudziłam się w środku dnia, lecz w czarnej sierści nocy to rzeźba wykonana ze styroduru i około 16 tysięcy patyczków bambusowych. Nawiązuje do wspomnień strachu odczuwanego przez autorkę w dzieciństwie, ale też tego, z którym mierzy się dziś. Kolczasta mara wyłazi ze ściany. Nieprzyjemna, niekomfortowa forma i najeżony charakter wprawiają w niepokój.

Zofia Soszyńska (ur. 1999 r.) – studiowała projektowanie mebla na Wydziale Architektury i Wzornictwa (2021-2023) na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Uzyskała dyplom licencjacki z architektury wnętrz na Wydziale Architektury Wnętrz i Scenografii (2021) i dyplom magisterski w zakresie projektowania mebla na Wydziale Architektury i Wzornictwa (2023) na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu.

Laboratorium Badań nad Szczęściem. Życie po Komfortocenie

To cykl badawczo-artystyczny, sieciujący środowisko sztuki, nauki, dizajnu, technologii i przedsiębiorczości. Tematy: przyszłość ograniczonego komfortu, praca wyobraźni, ekologia miejska, gospodarka przyszłości, poszukiwanie źródeł optymizmu, spekulatywność jako motor rozwoju zarządzanie kryzysem i sytuacjami niedoboru.

Projekt Goethe-Institut, Fundacji Bęc Zmiana, Zentrum für Kunst und Urbanisik (Berlin), realizowany jest przy wsparciu m.st. Warszawy, Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej, Fundacji im. Heinricha Bölla w Warszawie. Koproducenci wiedzy: Akademia Sztuk Pięknych Katowice, BWA Wrocław Galerie Sztuki Współczesnej, Instytut Kultury Miejskiej w Gdańsku, Stowarzyszenie Media Dizajn (Szczeciński Inkubator Kultury), Galeria Arsenał w Białymstoku.

Patronat medialny: Noizz.pl. Współpraca medialna: Dwutygodnik, Jutronauci / Gazeta Wyborcza

 

 

Ten serwis korzysta z cookies Polityka prywatności