Dolina Psylocybinowa

Ada Banaszak dla NN6T

National Park Service – czyli amerykański odpowiednik Krajowego Zarządu Parków Narodowych – wystosował do odwiedzających pustynię Sonora apel do o nielizanie ropuch. Pustynne ropuchy wydzielają halucynogenną toksynę, która jest pochodną psychodelika znanego jako DMT, zażywanego przez takie sławy jak Mike Tyson czy William S. Burroughs. Trudno o lepszą ilustrację „renesansu psychodelicznego”, który przeżywa obecnie społeczeństwo Zachodu. Substancjami zmieniającymi świadomość ponownie – po fali poszukiwań w XX wieku – interesują się zachodni lekarze, terapeuci, celebryci, a także „normalni” ludzie, poszukujący rozwiązania swoich problemów psychicznych i emocjonalnych. Siłą rzeczy musieli się nimi zainteresować również inwestorzy z Doliny Krzemowej. Peter Thiel – współzałożyciel PayPala i jeden ze sponsorów kampanii wyborczej Donalda Trumpa – jest inwestorem m.in. w COMPASS Pathways, firmie, która pod nazwą COMP360 opatentowała syntentyczną psylocybinę (czyli substancję naturalnie występującą w grzybkach halucynogennych), która może być używana m.in. w terapii depresji czy choroby alkoholowej. Jednak psychodeliki to nie tylko przeżycia mistyczne i tańczenie na bosaka w deszczu – to także kłusownictwo (polowanie na pustynne ropuchy często nie kończy się na lizaniu), monopolizacja (COMPASS Pathways chciało opatentować terapię psylocybiną) oraz kulturowe zawłaszczenie. Ważne są również intencje: jak mówi Michał Lorenc, autor książki Czy psychodeliki uratują świat w rozmowie z Martą Niedźwiecką, psychodeliki mogą leczyć choroby psychiczne, ale mogą też służyć do prania mózgów (używał ich m.in. Charles Manson i naziści).

Marta Niedźwiedzka, Psychodeliki nie uratują świata – rozmowa z Michałem Lorencem, podcast
Why is the American right suddenly so interested in psychedelic drugs?, The Guardian
Please Don’t Lick the DMT Toads, Begs the National Park Service, Gizmodo

Ropucha z pustyni Sonoran uchwycona na kamerze szlaku w Organ Pipe Cactus National Monument w Arizonie