Śnił mi się rodzinny dom
26.08-06.10.2022
Białystok

W ich wizjach Podlasia osobiste wspomnienia mieszają się z powszechnymi wyobrażeniami i symbolami. Urodzeni w latach 80. i 90. artyści i artystki, choć w większości bezpowrotnie opuścili rodzinne strony, w swojej twórczości nadal przywołują podlaskie historie. Ich prace zebrane zostały na wystawie Świat nie wierzy łzom – pierwszej tak obszernej prezentacji dokonań artystek i artystów tego pokolenia pochodzących z Białegostoku i okolic. Tytuł wystawy zaczerpnięty został z piosenki legendarnego białostockiego barda, Janusza Laskowskiego. Inna jego piosenka, Śnił mi się rodzinny dom, opowiadająca o tęsknocie za bezpiecznym, ciepłym domem, kreśli ramy tematyczne ekspozycji. A ta ukazuje drugą, mniej entuzjastyczną nić narracji o transformacji ustrojowej, będąc jednocześnie – podobnie jak utwory Laskowskiego – szczerym głosem, z którym utożsamić się mogą nieuprzywilejowane i dyskryminowane osoby i grupy społeczne. Zarówno Białystok lat 90. i początku XXI wieku, jaki i doświadczone trudną historią „magiczne Podlasie” są tu zarzewiem nawarstwiających się traum, gruntem, na których rozgrywają się tożsamościowe konflikty i obiektem kultywowania pamięci i niepamięci.

Świat nie wierzy łzom. Nostalgia i trauma w sztuce Białegostoku i Podlasia
Galeria Arsenał w Białymstoku
ul. Mickiewicza 2, Białystok
26.08-06.10.2022

Adrianna Konopka , Żubrołak, olej na płótnie