Widzące kamienie
3.06–17.07.2022
Warszawa
Dlaczego w świecie Big Techu obecny jest język zaczerpnięty z literatury fantasy? Dlaczego doszło do splotu progresywnej myśli technologicznej z ultrakonserwatywnymi wartościami? Jak technologiczni giganci wytyczają granice wolności? Czy możliwe jest inne zarządzanie siecią? Cyfrowe technologie coraz rzadziej służą emancypacji, a coraz częściej stają się narzędziem dominacji. Tegoroczna edycja Biennale Warszawa bierze pod lupę ideologiczny zwrot, jaki na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat dokonał się w Dolinie Krzemowej, dla którego znamienne jest przejście od inspiracji progresywnym i utopijnym porządkiem sci-fi w latach 60. i 70. do używanych dzisiaj metafor z obszaru fantasy, takich jak tolkienowskie widzące kamienie – palantíry. Wystawa i wydarzenia towarzyszące zorientowane są wokół form oporu i subwersywnych działań zaburzających cyfrowe systemy inwigilacji, a także problemów związanych z materialnością sieci. Dowiemy się między innymi, jak działają systemy kodowania informacji w DNA roślin czy klawiatura dająca dostęp do sieci w miejscach, gdzie państwo stosuje blokady internetu. Fizyczna strona internetu – kable biegnące po dnie oceanu, wielkie centra przetwarzania danych, satelity i maszty przesyłowe – kształtuje współczesną geopolitykę, często wzmacniając dawne relacje kolonialne. Pozornie niematerialna cyfrowa rzeczywistość opiera się nie tylko na eksploatacji surowców naturalnych, ale również na naszej pracy, emocjach i nieświadomości.
Widzące kamienie i przestrzenie poza Doliną
Biennale Warszawa
3.06–17.07.2022
Helena Nikonole, Bird language, 2018-2020, fot. Helena Nikonole
