Pracownicy architektury? Nie może być!
Adam Przywara dla NN6T
Marisa Cortright, autorka krytyki zawodu architekta jako „powołania”, opublikowanej na łamach „Failed Architecture”, wraca z krytyczną serią esejów dotyczących organizacji zawodowej osób pracujących w architekturze. Pracownice i pracownicy architektury to architektki i architekci na samozatrudnieniu, stażyści i stażystki w europejskich studiach molochach na nisko płatnych stażach, to osoby działające w PR-ze budynków, które nie powinny powstawać, to w końcu krytyczki i krytycy, badaczki i badacze oraz kuratorki i kuratorzy. To właśnie do nas adresowana jest publikacja Cortright, która skrzętnie dokumentuje, jak we współczesnej Europie budzi się świadomość klasowa i pracownicza w architekturze. Znajdziecie tu wywiady z pracownikami architektury z całej Europy, przegląd inicjatyw walczących o prawo do miasta (@dw_enteignen) i godnej płacy w architekturze (@architectural.workers.united), a także awangardę krytycznego dyskursu o architekturze: memy z @dank.lloyd.wright. Książka dostępna jest na stronie wydawcy. Jeśli z jakichś powodów nie możecie jej kupić ‒ piszcie do redakcji Notesu, która przekieruje was do mnie 🙂
Marisa Cortright, Can this be? Surely this cannot be?, Architectural Workers Organizing in Europe, okładka książki
