menu

Długie trwania
18–27.03.2022
Berlin

Fragment identyfikacji wiuzalnej festiwalu MaerzMusik, grafika: Eps51, Berlin

Antoni Michnik dla NN6T

Tegoroczna edycja MaerzMusik – festiwalu konsekwentnie poświęconego problematyzacji splotu dźwięku i temporalności – zwraca się w kierunku metafor grzybni, relacji oraz zależności. W tym roku w tekście programowym szczególnie podkreślane jest dążenie do zamienienia festiwalu w miejsce czy środowisko – widoczne w dalszym rozwijaniu długich form festiwalowej prezentacji muzyki i sztuki dźwięku. Pandemiczne ograniczenia sprawiły, że otwarcie festiwalu ma charakter nieco bardziej teatralno-instalacyjny: trzykrotnie wykonany program zawierający m.in. solowe utwory Georgesa Aperghisa, Toshio Hosokawy, Rebekki Saunders i Salvatore Sciarrina (wszystkie w wykonaniu Klangforum Wien), specjalne występy dla pojedynczych osób na czteroosobowym flecie kolistym czy światowa prapremiera opery-instalacji Who Am I Christiana Kestena. Trzon programu stanowi przegląd twórczości Éliane Radigue – 17 (!) koncertów jej elektronicznych kompozycji. Drugą serię stanowi cykl koncertów „Interpoiesis” (z udziałem m.in. pomnikowych postaci świata improwizacji, z Sofią Jernberg i George’em Lewisem na czele), który ma wyraźnie problematyzować formy kolektywnego współdziałania i współtworzenia. Do tego również m.in. koncerty utworów Catherine Lamb oraz eksploracja instalacji 100 cymbals Ryoji Ikedy przez Les Percussions de Strasbourg. Ale tegoroczna edycja to także wystawy, spośród których najważniejsza stanowi retrospektywę twórczości Benjamina Pattersona, niestrudzonego Fluxusowca – w tym roku wypada 60-lecie tej sieci (anty)artystów – pioniera action musik i poszerzonych technik instrumentalnych. Otwarciu wystawy towarzyszyć będą występy m.in. ensemble Maulwerker i Akiego Ondy.

festiwal MaerzMusik
Berlin, różne lokalizacje
18–27.03.2022

Fragment identyfikacji wiuzalnej festiwalu MaerzMusik, grafika: Eps51, Berlin

Ten serwis korzysta z cookies Polityka prywatności