Prawdziwa porcelana jest wieczna
10-27.02.2022
Warszawa
– Wykorzystując atencję, jaką niosą Walentynki, a coraz częściej anty-walentynki, chcemy zwrócić uwagę na fakt, że choć o trwałości miłości w dzisiejszych czasach można dyskutować, to długowieczność porcelany jest faktem! – mówi kolektyw Glitch Lab i zaprasza na wystawę parafrazującą powiedzenie TRUE LOVE LASTS FOREVER*, w którym słowo LOVE manifestacyjnie zastąpiono słowem PORCELAIN.
Porcelana, to jedno z najbardziej szlachetnych tworzyw. Niestety poprzez swoje zalety, takie jak niepodatność na niskie i wysokie temperatury (w tym niepalność), odporność chemiczną na kwasy i zasady, nieprzepuszczalność wody oraz wysoką wytrzymałość mechaniczną – porcelana jest prawie niezniszczalna, a przez to nieprzetwarzalna. Powoduje to, że co roku tracimy w nieodwracalny sposób (o poniesionych kosztach energetycznych i wodnych niezbędnych w procesie nie wspominając) cenne zasoby naturalne, których po wypale nie możemy odzyskać.
W 2020 roku światowy rynek ceramicznych zastaw stołowych do użytku komercyjnego został wyceniony na 32,5 miliarda USD i oczekuje się, że sięgnie on 51,5 miliarda USD z końcem 2027 r., podczas gdy sprzedaż ceramicznych zastaw stołowych w tym samym czasie powiększy się z 26,6 miliarda do 38,2 miliarda sztuk**.
Glitch Lab: TRUE LOVE/PORCELAIN LASTS FOREVER, 2022
– Jako użytkownicy nieustannie bombardowani jesteśmy kampaniami reklamowymi, a Walentynki stały się jednym z silnych narzędzi marketingowych na komercjalizację naszych uczuć i relacji, ale również na kwestionowanie swojej wartości. Dlatego zainspirowani podejściem body & mind positive postanowiliśmy pokazać materiał porcelanowy w nowym świetle – deklaruje kolektyw Glitch Lab.
Przemysł od lat wywiera presję na idealną formę produktu. Wszystko, co odstaje od wyznaczonej normy traktuje jako wadę. Konsekwencją tego podejścia jest m.in. dewaluowanie trzeciego gatunku naczyń porcelanowych mimo ich pełnej zdatności do użytkowania. W ten sposób co roku jedynie w Japonii, z fabryk wyrzuca się około 40 000 ton wypalonej porcelany***.
Kolektyw Glitch Lab pod kuratorskim okiem Doroty Stępniak, przywraca porcelanę trzeciego gatunku nadając jej nowy, pełnowartościowy charakter poprzez interwencje artystyczną. Widoczne prowokacyjne hasła jak: „taste me”, „lick me”, „touch me” czy „born broken” albo „nope” odnoszą się zarówno do natury materiału porcelanowego, jak i walentynkowo – anty-walentynkowych relacji. Ukoronowaniem projektu jest totem BĘC, który będzie można oglądać w witrynie księgarni 24/7.
TRUE LOVE/PORCELAIN LASTS FOREVER
Księgarnia Bęc Zmiana
ul. Mokotowska 65, Warszawa
10-27.02.2022
*prawdziwa miłość trwa wiecznie
**Global Ceramic Tableware Market Report, History and Forecast 2016-2027
*** Szacuje się, że ilość zużytej zastawy stołowej, która jest wyrzucana, tylko w Japonii w ciągu jednego roku przekracza 100 000 ton. Jeśli do tej liczby dodamy odpady przemysłowe, czyli wypalone produkty odrzucone z produkcji ze względu na swoje wady, ich łączna liczba to 140 000 ton. Yoshikazu Hasegawa, Ceramic Tableware Recycling by Green Life 21 Project – Efforts for sustainable manufacturing in a traditional local production area:
GLITCH LAB to trzyosobowy kolektyw twórczych osobowości, którym przeszkadza obojętność na ważkie dziś tematy. Zespół wybierając tworzywo porcelanowe pochodzące z trzeciego gatunku jako melodie pod swoje protest songi, chce pokazać siłę materiału, skomplikowaną strukturę procesu oraz podważyć znaczenie tworzenia nowych produktów. Nazwa zespołu wywodzi się od angielskiego słowa Glitch, które oznacza błąd systemu.
Zespół Glitch:
Marta Łempicka – Artystka. Jako manager budynku Bałtyk w Poznaniu, zajmowała się się organizacją oraz produkcją wydarzeń artystycznych i kulturalnych na terenie Przystani Sztuki. Doświadczenie zdobywała m.in. w Modus Design Marka Cecuły, co zaowocowało później założeniem kolektywu projektowego WATERLOVE, w składzie z Isią Czartoryską oraz Arkadiuszem Szwedem; w dziale Marketingu School of Form Uniwersytetu SWPS współpracowała zarówno z projektantami, jak i studentami, koordynując eventy na terenie uczelni oraz wystawy na targach i festiwalach w Polsce.
Joanna Rymaszewska – studentka ostatniego roku Domestic Design w School of Form Uniwersytetu SWPS w Warszawie; w 2019 roku: współautorka ekspozycji w ramach wystawy JAJO organizowanej przez School of Form pod kuratelą Arkadiusza Szweda; współautorka dwóch projektów (i) od/rzeczy – Łódź Design Festival oraz (ii) Pokrzywa – Malta Festival Poznań; w 2020 roku autorka tłumaczeń na język angielski opracowania kuratorskiego oraz opisów ekspozycji w ramach wystawy Dobra Śmierć (kuratorzy: Arkadiusz Szwed, Marta Łempicka, Katarzyna Andrzejczyk-Briks).
Arkadiusz Szwed – Designer, reprezentant pokolenia ceramików dla których proces technologiczny w ceramice jest świadomie zaburzany przez projektanta w celu uzyskania formy pokazującej relację między procesem a dziełem. Zajmuje się zarówno dizajnem użytkowym, twórczością konceptualną i edukacją z dziedziny wzornictwa przemysłowego oraz pracą kuratorską. Jego twórczość to kolaż wiedzy technicznej, wrażliwości i kreatywności.
Kuratorka:
Dorota Stępniak – założycielka Fundacji Content Story. Inicjatorka, kuratorka, badaczka, felietonistka, strateżka i edukatorka na rzecz branży kreatywnej. Wierząca, że krytykować to znaczy doceniać i budować lepsze, ciekawsze, rozważniejsze, zdrowsze i zbilansowane. Jej praca to działanie na pograniczu projektowania doświadczeń, nauki, sztuki, technologii, mody i designu.
