Afryka w centrum historii
National Printing Press, Nouakchott, Mauritania, około 1971. Dzięki uprzejmości Kiran Mukerji Collection, CCA
Centring Africa: Postcolonial Perspectives on Architecture to tytuł czwartego interdyscyplinarnego programu badań Canadian Centre for Architecture w Montrealu. Finansowany przez fundację Adrew W. Mellona program potrwa osiemnaście miesięcy, podczas których zostanie zrealizowanych osiem projektów badawczych. Punktem wyjścia dla inicjatywy są trzy nowe kolekcje archiwaliów w zbiorach CCA, dotyczące architektury i urbanistyki w Afryce, m.in zbiory duńskiego planisty Coena Beekera i niemieckiego architekta Georga Lippsmeiera. Wybrane projekty badawcze zidentyfikują miejsce, jakie architektura – jako dyscyplina i praktyka – zajmowała w procesie, który filozof Valentin-Yves Mudimbe nazwał „wynalezieniem Afryki” przez globalny zachód. Projekt stawia zatem Afrykę Subsaharyjską w centrum historiografii architektury, aby prześledzić rolę dyscypliny w powojennych procesach dekolonizacji, neokolonializmu i globalizacji. Projekty badaczy, takich jak Dele Adeyemo, Ikem Stanley Okoye, Łukasz Stanek czy Huda Tayob, operują w różnych skalach – od międzynarodowej wymiany wiedzy przez kontynentalne infrastruktury do urbanistyki pojedynczych miast czy specyficznie kolonialnych typologii domów. Inicjatywa z pewnością ma szansę na zmianę zachodnio-centrycznej wizji dziejów architektury. Jednocześnie poprzez warsztaty, prezentacje i wykłady stypendyści mają szansę wpłynięcia na rozwój antykolonialnej pedagogiki i dekolonialnych praktyk archiwalnych na kontynencie.
